Vrijdag is mijn werkdag dus iets plannen is dan wat lastig, gewoon maar kijken wat zich voor mogelijkheden aandienen.
Vanochtend gaf ik een oudere heer een griepprik, buiten op de parkeerplaats, in de auto. Deze meneer zit in een rolstoel en anders moest hij eerst uit de auto in de rolstoel, over een achterlijk steile en lange rolstoelhelling de praktijk in, met zijn rolstoel in de wachtkamer en dan nog bij mij naar binnen. Hij waardeerde het zeer dat ik voor hem naar buiten kwam.
Verder nam ik bij de supermarkt zegeltjes aan en gaf ze aan de mevrouw voor mij.
Ik had een Sinterklaas-nopjespuzzel gekocht voor een klein nichtje. Zoonlief zag vanavond deze puzzel en vroeg waar ik deze had gekocht. Het was volgens hem een perfecte puzzel voor de verstandelijk gehandicapten van de woongroep waar hij stage loopt. Ik heb zoon dus de puzzel gegeven...
Ik kreeg vandaag een compliment van een patiente over mijn jurk; stiekem vroeg ik mij toch af of ze misschien mee doet aan de geefmaand...
In november 2013 gingen vijftig enthousiastelingen de 'geefuitdaging' aan: gedurende een maand gaven zij iedere dag iets aan een ander. Een tastbaar geschenk, een helpende hand, onverdeelde aandacht of welke andere gift dan ook. Soms aan een goede bekende, soms aan een volslagen vreemde. Soms piepklein en soms wat groter. Maar altijd met volle overgave, en zonder er iets voor terug te verlangen. Op dit gemeenschappelijke blog deden de deelnemers verslag van hun ervaringen.
