Dag 5 t/m 8 by Mirjam Down Under

Ben er weer! De afgelopen dagen zat ik in Wit-Rusland. Daar ligt voorraad van ons en een keer per jaar wordt die onder toezicht geteld. Mijn toezicht dus en ik ben heel streng! :) Kortom, De Geefmaand ging internationaal!

Op het vliegveld van Dusseldorf kocht ik een flesje water en gooide ik prompt de inhoud van mijn portemonnee over de vloer. Lekker handig! Dat kon er nog wel bij, de heenreis was al niet bepaald stressvrij verlopen. Het kassameisje was zo lief om met mij over de grond te kruipen op zoek naar mijn kleingeld. Dus ja.... Dat kon ik natuurlijk niet terug in mijn portemonnee stoppen. In de fooienpot gemikt, danke schon!

Voor de collega's neem ik altijd wel stroopwafels en ander lekkers mee, dat heb ik nu ook gedaan. Nu had ik ook nog gevuld speculaas meegenomen, net als truffelnootjes en ander Sinterklaaslekkers. Viel in de smaak! Voor een collega die graag in het Engels leest, had ik een stapeltje boeken meegenomen. Voor een jaar lang is ze onder de pannen, fijn!

Op mijn vertrekdag heb ik wat geld voor de roomservice achtergelaten. Dat doe ik anders nooit, ik vergeet dat of ik heb geen kleingeld oid. Nu wel! Met briefje erbij, met een bedankje voor de goede service. In Praag heb ik weer een boek achtergelaten, dat had ik uit, dus dat kwam mooi uit zo. Scheelde me weer een kilo in m'n handbagage! ;)

Wat heb ik gekregen? Leuke, aardige mensen op mijn pad, prettige ontmoetingen en ervaringen. De hele aardige steward aan de counter die me met een grapje gerust wist te stellen toen ik met een flinke opvlieger en een megabloeddruk heel laat (want file) op het vliegveld aankwam. De open en ontspannen sfeer in Wit-Rusland. Over het algemeen zijn de Wit-Russen niet de gezelligste mensen om mee te werken, ze willen vaak nogal eens wrokkig en humeurig zijn. Hard to please, to say the least. Vorig jaar vroeg ik aan de man die ieder jaar bij de stock aanwezig is, hoe het met hem ging. Gewoon, aardig. Zou je denken. Nou.......... dat werd niet gewaardeerd. Ook daar was het dit jaar anders, ontspannen en zowaar, bijna aardig, na!

En vandaag ben ik de hort op geweest. Even wat winkeltjes aandoen, dat was wel weer eens lekker na de Buy Nothing New Month. Blogje daarover volgt nog, trouwens. Ik heb een cadeautje afgegeven voor de dierenartsassistente, ze is een tijdje terug bevallen van een lief meisje met een hele moeilijke naam. Die ik dus niet kan onthouden. ;) Ik kom daar al meer dan tien jaar (bijna vijftien zelfs), stiekem kennen we elkaar al behoorlijk lang dus. Ze was er zelf nog niet, over twee weken is ze terug van haar verlof, maar haar collega vond het ERRUG leuk en nam het enorm dankbaar in ontvangst.

Nu had ik vanmiddag toch een afspraak met de meetmeneer? Na een half uur wachten wassie er nog niet. Daar kan Kaza Maria heul erg slecht tegen! Ik kan het me best voorstellen dat er iets uitloopt, maar een half uur? En dan niet bellen? Maar even naar de winkel gebeld, daar werd ik heel correct te woord gestaan. Nee, het kon idd niet en ze ging meteen bellen. Binnen een paar minuten werd ik teruggebeld: met onze excuses, hij komt over een kwartiertje. Dat werd een half uur, maar goed.... Ik was heel blij dat ik aangegeven had dat ik 'not amused' was.

Zoooooooo, en dan gaan we nu maar eens lekker op de bank. Fijn weekend!