Bijdrage van: Etje
Vandaag is voor mij een echte rust-dag, bijslapen, hangen over de krant en de cryptogrammen, beetje rommelen in huis. Wat dan te geven? Dat valt nog best mee:
- ik heb niet alle puzzels opgelost zodat mijn lieve man er ook nog plezier aan kan beleven
- ik geef ruimte aan een zieke vriendin die graag bij ons is voor de rust en gezelligheid, ze is er al de hele
dat en blijft eten.
- ik heb net een lange mail gestuurd als voorzitter van Albert Camus, vereniging van geestelijk verzorgers.
Alles wat ik voor AC doe is liefdewerk oud papier, dus ook een cadeau aan de collega's en de samen-
leving
- vanavond ga ik praktijkadministratie doen. Is dat een cadeau? ja, aan mezelf, zodat de achterstand niet steeds weer op mijn schouders drukt
- ik heb vast sinaasappelen en mandarijnen gekocht die we morgen via onze kerk aan de voedselbank gaan geven. Het is
oogstzondag en sinds een paar jaar brengt iedereen dan citrusfruit mee voor de voedselbank want daar is
een groot tekort aan. Dus morgen oogsten, hoe meer hoe beter!
En toch, nu ik mee doe met de November weggeefmaand, heb ik het gevoel dat ik nog iets bijzonders moet doen. De dingen die ik hierboven beschreef zijn eigenlijk 'gewoon'.
Ah, ik weet het al: ik heb nog een mooi potlood liggen voor die zieke vriendin voor haar verzameling buitenlandse potloden. Straks als ze terug komt geef ik haar die met een mooie kaart erbij, dat is iets speciaals.
En misschien nog een kaartje of mailtje naar iemand anders die alleen en verdrietig is?
In november 2013 gingen vijftig enthousiastelingen de 'geefuitdaging' aan: gedurende een maand gaven zij iedere dag iets aan een ander. Een tastbaar geschenk, een helpende hand, onverdeelde aandacht of welke andere gift dan ook. Soms aan een goede bekende, soms aan een volslagen vreemde. Soms piepklein en soms wat groter. Maar altijd met volle overgave, en zonder er iets voor terug te verlangen. Op dit gemeenschappelijke blog deden de deelnemers verslag van hun ervaringen.
