Bijdrage van Liesl
Gisterenavond lang nadat de avondmaaltijd reeds verteerd was hobbelde ik nog vlijtig rond in de keuken, druk met de voorbereidingen voor de derde geefdag.
Ik besloot om in plaats van met taart te trakteren voor mijn verjaardag, ik mijn gezinsleden zou trakteren op een warm avondmaal en dessert. Het ging me niet zo zeer om het eten, wel om de gezelligheid die het samenzijn met zich meebrengt.
Op het menu stond; lasagne, pasta met een saus van spinazie/mascarpone/spekjes en een chocolade dulce de leche taart. De taart bakte ik reeds op voorhand en ook het glazuur werd bereid en in de koelkast opgeborgen voor de volgende dag.
In de voormiddag maakte ik met vrienden een flinke wandeling van 2u. Brrr wat was het koud! Ik nam voor één van mijn vriendinnen een doos met (koffie)koekjes mee. Koekjes die ik in de loop van de weken verzameld had omdat zij deze geeft aan 2 jongens met een beperking die bij de stadsdienst werken. Deze jongens moeten na de wekelijkse markt zorgen dat het plein er weer piekfijn uit ziet en daarvoor worden ze graag beloond met een koekje en een vriendelijk woord!
In de namiddag begon ik met de lasagne en toen kwam er iets moois op mijn pad...
Mijn vader bood me aan om te helpen met het maken van de lasagnebladeren. Ik was meteen super enthousiast want consuminderen zit me in het bloed en wat ik zelf kan moet ik niet meer kopen. We doken samen met ons handen in de bloem en hadden een leuk, ontspannen gesprek. Het was lang geleden dat ik nog zo een vader/dochter moment had.
Dit moment betekende voor mij enorm veel, ik kom namelijk niet uit een warm nest en we leven allemaal een beetje langs elkaar door. Dit moment zal ik dan ook nog lang koesteren!
Na de lasagne werkte ik de taart af en begon aan de saus voor bij de pasta. De tafel werd gedekt en ik stak overal in de woonkamer kaarsjes aan. Het oogde übergezellig!
Het eten was lekker en gezellig en ook de taart als afsluiter deed het goed. Als extraatje voor deze geefdag deed ik de afwas alleen, gaf ik de overschot van de taart weg aan mijn tante en gaf ik aan 3 mensen een welgemeend compliment.
Een leuke, warme derde Geefdag!
In november 2013 gingen vijftig enthousiastelingen de 'geefuitdaging' aan: gedurende een maand gaven zij iedere dag iets aan een ander. Een tastbaar geschenk, een helpende hand, onverdeelde aandacht of welke andere gift dan ook. Soms aan een goede bekende, soms aan een volslagen vreemde. Soms piepklein en soms wat groter. Maar altijd met volle overgave, en zonder er iets voor terug te verlangen. Op dit gemeenschappelijke blog deden de deelnemers verslag van hun ervaringen.
