Bijdrage van: Franca
Gisteren kreeg ik een nieuwe watermeter en die zou in de gangkast komen.
Ik was al vroeg bezig om die schoon te maken: paraplu-tjes eruit en wat je zoal meer tegen komt in een gangkast. Tussen 8 en 12 uur zou er iemand komen en ik stond startklaar om 8 uur.
Natuurlijk wilde ik die meneer wel een lekkere kop koffie aanbieden. Om 8.30 belde hij aan en ging meteen aan het werk, waarschijnlijk blij met mijn nette kast, maar daar zei hij niks over. Koffie wilde hij niet, daar ging mijn geefactie weer.
In de middag kreeg ik een buurmeisje aan de deur die graag wilde meedoen met Schoenmaatjes. Dan geef je een goed gevulde schoenendoos met leuke en nuttige spullen aan kinderen in de Derde wereld die het nodig hebben. Ze had geen schoenendoos en of ik die niet had. Eigenlijk ook niet, maar ik was al zo blij met een mogelijke geefactie dat ik toch eens ging zoeken. Alle schoenpoets spullen uit een oude doos gehaald en ze kon meteen gaan beginnen en daar was ze wel erg blij mee. Hier in de wijk is geen schoenenwinkel. Vaak kost het ook wel even tijd om zo'n doos mooi te maken en er leuke dingen in te doen. Ik vind het altijd wel een mooie actie.
In november 2013 gingen vijftig enthousiastelingen de 'geefuitdaging' aan: gedurende een maand gaven zij iedere dag iets aan een ander. Een tastbaar geschenk, een helpende hand, onverdeelde aandacht of welke andere gift dan ook. Soms aan een goede bekende, soms aan een volslagen vreemde. Soms piepklein en soms wat groter. Maar altijd met volle overgave, en zonder er iets voor terug te verlangen. Op dit gemeenschappelijke blog deden de deelnemers verslag van hun ervaringen.
