Met mijn collega’s liep ik de deur van ons activiteitencentrum uit. Een man met een hondje passeerde: “Weet u misschien waar hier in de buurt een brievenbus is?” Collega en ik antwoordden in koor: “Ginder, bij de Albert Heijn.” En opeens floepte ik er uit: “Als u ‘t vertrouwt wil ik uw post wel op de bus doen, ik loop er toch langs.”
Toen ik weer bij zinnen kwam dacht ik: “Jee Marij, wat een onbezonnen voorstel. Welke gek geeft zijn post nou aan een wildvreemde voorbijganger mee?” Maar de meneer had me inmiddels een behoorlijke stapel enveloppen overhandigd. Allemaal post voor een oud-bewoner die retour moest naar instanties.
En ik was te vertrouwen hoor: de post is keurig in de bus beland.
Cadeautjes van mij aan anderen:
- Ter voorbereiding op de muziekgroep die ik elke maandagmiddag begeleid had ik de deelnemers, clienten met niet-aangeboren hersenletsel, gevraagd om persoonlijke verzoeknummers die ik voor ze af zou kunnen spelen. En zo maakten we een trip down memory lane met Janis Joplin, de Bee Gees, en "dat nummer uit die oude Levi's reclame" die ik op mijn vrije zondag had opgezocht.
Cadeautjes van mij aan mijzelf:
- Drie plantjes van de bloemist: een hyacint, iets met kleine roosjes en iets met groene sprieten.
Cadeautjes van anderen aan mij:
- Een telefoontje van mijn lieve Duits-Afghaanse vriendin die ik al sinds januari niet gezien en gesproken heb, wat was ik daar blij mee! Ze moest hard lachen toen ik haar uitleg verschafte over de Verdubbeldame en over de Geefmaand. Leg die concepten maar eens uit in het Duits.
-De enthousiaste deelname van clienten aan mijn gloednieuwe toneelgroepje. Ik had voor de eerste les een paar laagdrempelige en afgebakende drama-oefeningen voorbereid, om ze niet meteen in het diepe te gooien. Maar mijn clienten sprongen er vol in, zetten de oefeningen naar hun hand en improviseerden er op los. En ik genoot!
