De afdeling van het verzorgingstehuis waar ik vrijwilligerswerk doe is nieuw en daardoor modern. Bedacht door een binnenhuisarchitect.
Het probleem is dat op deze afdeling demente ouderen wonen die in het verleden leven. Het liefst zijn zij omricht met oude spullen. De verpleging probeert zoveel mogelijk hiervoor te zorgen maar zij zijn afhankelijk van schenkingen. De afdeling is immers ingericht oplevert en de zorginstelling waar dit tehuis toe behoort vindt het dan wel goed. Er is geen gekd beschikbaar om het gezellig en kneuterig te maken. Op de tafels liggen pluchen tafelkleden en aan de muur hangt een borduurwerk van het leesplankje, maar dit is natuurlijk niet voldoende.
De verlichting zit verwerkt in het plafond, er is dus geen sfeerverlichting.
Nu hadden wij vroeger thuis begin jaren 70 een eiken staande lamp, met een gedraaide poot en een kap van varkensblaas. Mijn moeder kan slecht spullen weg geven/gooien dus ik vroeg haar van de week of ze deze lamp nog had en aan mij wilde geven voor op "mijn" afdeling. Gelukkig wilde ze dit wel en vanmiddag bracht ik samen met manlief de lamp naar het verzorgingstehuis.
Hij deed het ook nog en ze waren er enorm blij mee.
In november 2013 gingen vijftig enthousiastelingen de 'geefuitdaging' aan: gedurende een maand gaven zij iedere dag iets aan een ander. Een tastbaar geschenk, een helpende hand, onverdeelde aandacht of welke andere gift dan ook. Soms aan een goede bekende, soms aan een volslagen vreemde. Soms piepklein en soms wat groter. Maar altijd met volle overgave, en zonder er iets voor terug te verlangen. Op dit gemeenschappelijke blog deden de deelnemers verslag van hun ervaringen.
