Verder heb ik voor onze interne postbode de deur van de lift opengehouden. Die arme man liep met een steekkarretje met wel vijf kratten erop. Hij was er erg blij mee, erg toch, dit zouden we toch standaard horen te doen?
Ook heb ik mijn collega's verblijd met de mierzoete snoepjes die ik van het weekend had gekregen. Ze vonden gretig aftrek, denk dat het tandartsgilde me eeuwig dankbaar is. ;)
En verder heb ik rustig naar mijn overbuur geluisterd toen er weer uitgebreid geleuterd moest worden over Zijn nieuwe baan en Zijn ziekte en en en.... Doettie leuk, hij vraagt eerst hoe het met jou is en als je het woord "Goed" bijna uitgesproken hebt, dan slaattie genadeloos toe. Maar okay, we hebben even gekletst, ik heb beleefd een einde aan het gesprek gemaakt en ik ben heel tevreden over mezelf naar binnen gegaan. Jaja, ook het "nee" zeggen gaat me ooit lukken. Schouderklopje voor mezelf!
