De Zinkende surfer doet het weer: vooruit
plannen!
Na mijn evaluatiemomentje midden vorige week heb ik eens
bedacht wat ik met mijn geef-acties van de komende week wil.
Ik blijf mijn geef acties per week plannen want ik ben nu
eenmaal iemand die alles graag van tevoren inplant. Ik vind het nu eenmaal
prettig alles wat ik van tevoren kan plannen en uitvoeren ook te doen. Dan ben
ik maar niet spontaan. Zo koop ik in augustus graag mijn Sinterklaas cadeaus en
richt ik mij in de maand november alleen op mijn Sinterklaassurprise. Zo houd
ik tijd over voor onverwachte gebeurtenissen zoals overstromingen,
griepaanvallen, overwerk en andere onverwachte rampen die toch altijd weer mijn
pad weten te kruisen. En ook zonder rampen vind ik het ook al een heel gedoe om
gewassen en met schone kleren iedere ochtend op tijd op mijn werk te
verschijnen.
Wel wil ik mijn geef- acties meer gaan richten op
interacties met onbekenden in plaats van in mijn vertrouwde kringetje van
intimi te blijven. Zo wil deze week een
verkoper op straat zijn verhaal laten doen en weer eens een straatkrant
gaan kopen. Vroeger kocht ik trouw iedere maand een straatkrant. Maar toen
verscheen er een artikel met de buurt-straatkrant-verkoper in het wijkblaadje.
Het bleek dat onze straatkrant-verkoper helemaal geen dakloze met
verslavingsprobleem was maar een Pool die een vrouw en kinderen had in Polen.
Hij verkocht straatkrantjes omdat dit nu eenmaal meer opbracht dan werken in de
bouw. Een het geld dat hij hiermee verdiende stuurde hij naar zijn gezin in
Polen. Ik voelde mij toch wel een beetje opgelicht en heb nooit meer een
krantje van een straatkrantverkoper gekocht. Maar ja, eigenlijk moet ik blij zijn
voor die man. Hij was geen verslaafde, hij heeft gewoon een dak boven zijn
hoofd en een gezin. Ik had hem natuurlijk ook eens kunnen vragen in al die
jaren dat ik krantjes bij hem kocht, waarom hij daar krantjes stond te verkopen.
Maar dat deed ik natuurlijk niet. Daarna was ik gewoon beledigd dat het niet
slecht genoeg met hem ging.
Maar toch ga ik niet bij deze Pool een krantje kopen
volgende week. Ik ga naar een andere straatkrantverkoper bij mijn werk. Hij
ziet er uit alsof hij een drankprobleem heeft en hij laat ook vaak verstek gaan
op zijn post. Dat klinkt dus wel als een goed doel. ( ik moet dus wel een
andere geef-actie achter de hand hebben als ik deze actie plan want ik kan er
niet van op aan dat mijn goede doel ook op zijn stek is.) En als ik het aandurf
vraag ik hem misschien wel hoe het met hem gaat en waarvoor hij het geld wat
hij verdient met zijn krantjes eigenlijk gebruikt. Misschien gaat hij er meteen
vruchtenwijn van kopen. Dan loop ik dat weer te sponseren. Maar ik vind dat ook weer een beetje moeilijk.
Alsof die man mij een verklaring schuldig zou zijn bij de verkoop van een krantje. Ik vraag toch ook niet aan de man van de Ako
als ik daar een Viva koop wat hij met zijn salaris doet! Nou ja, ik laat
volgende week wel horen hoe het gegaan is. Ik merk wel dat ik het nog helemaal niet zo simpel vind om deze
geef maand een oprechte invulling te geven.
