Vandaag maakte ik als Verdubbeldame verdubbeldaad 123 bekend: 'Geef oud handwerkmateriaal een goede bestemming'. Ik ben niet bepaald een handwerkster en heb dan ook niet zo veel op voorraad. Behalve borduurgaren. Er was namelijk een tijd dat ik graag vriendschapsbandjes knoopte van dat garen, zoals deze:
Maar wie draagt die tegenwoordig nog? Het garen lag al heel lang als een nostalgische herinnering in een la. Een poosje geleden had ik op facebook een vraag naar borduurgaren voorbij zien komen van hulporganisatie Dorcas, waar ik in september een dagje te gast was. Ik vroeg het na bij regiomanager Janet Klein. Vrijwel direct kreeg ik antwoord terug:
"Ha Marije! Borduurzijde gaat naar Moldavië toe. Daar is een echte 'borduurcultuur'. De borduurzijde wordt verstrekt aan de granny's in de projecten van Dorcas zodat zij enerzijds een bezigheid hebben maar anderzijds ook geld kunnen genereren door hun werk. Borduurzijde is in Moldavië niet heel goed verkrijgbaar maar bovendien héél erg duur. Mensen zijn dolblij met de strengetjes."Ik sorteerde en ontwarde mijn garen, maakte er een pakketje van (en kocht er stiekem nog wat bij), en stuurde dat naar het adres dat Janet me gaf.
En dan wordt er straks dit mee gedaan:
Voedselactie voor de allerarmsten in Oost-Europa en Afrika
Wat wilde het toeval? Op Janets profiel las ik dat Dorcas in de week van 3 tot en met 10 november op meer dan 1.000 locaties in Nederland voedsel en geld inzamelt. En warempel, vandaag en morgen zou Dorcas te vinden zijn bij een paar supermarkten in Rotterdam! De voedselpakketten zijn bestemd voor de allerarmsten in Oost-Europa en Afrika, het geld voor voedselzekerheidsprojecten waarmee mensen leren in hun eigen onderhoud te voorzien.
Te lui om zo'n end te fietsen nam ik de tram naar de Albert Heijn in Hillegersberg. Bij het toegangshekje in de supermarkt stonden twee Dorcasvrijwilligers die het winkelend publiek vroegen iets extra's te kopen en aan Dorcas te doneren. Ze deelden boodschappenlijstjes uit met producten die in de voedselpakketten gaan. Achter de kassa's werden de etenswaren en verzorgingsproducten dankbaar in ontvangst genomen en verdeeld over de tientallen dozen. De ene klant overhandigde een blik doperwten met worteltjes van het huismerk, de ander kwam met zijn armen vol aangelopen. "We zijn overal blij mee, ook als mensen maar één of twee dingen kopen. In twee dagen tijd weten we toch 400 dozen te vullen," vertelde de Dorcas-man. Een enthousiaste dame kwam naast de boodschappen op het lijstje koffiepads en ontbijtkoek brengen, waar de voedselactie douane-technisch helaas niets mee kan. "Dat gebeurt wel vaker," aldus de man, "Gelukkig mogen we die producten meestal inwisselen bij de supermarkt. En anders gaat het naar de Voedselbank."
Ik had van tevoren het lijstje op internet bestudeerd, en mijn Dorcas-boodschappen al bij de biologische winkel gedaan. Het leek me scheef om mensen in Afrika en Oost-Europa blij te maken met voedsel waar mensen elders op de wereld krom voor hebben gelegen, te meer daar ik vandaag verdubbeldaad 124 bekendmaakte. Dan maar zelf krom liggen door wat dieper in de buidel te tasten.
Daklozenkrant
Bij de uitgang van de AH zat een mevrouw het Straatnieuws te verkopen. Het was jaren geleden dat ik die voor het laatst kocht, en nu we toch bezig waren maakte ik dat meteen vandaag maar goed.
Nog meer gulle gevers
Toen ik thuiskwam werd ik plaatsvervangend blij van het kleine vaasje voor de deur van mijn buurmeisje, dat net heeft gehoord dat ze haar baan verliest. Het is neergezet door een andere buurvrouw. Heeft de Geefmaand deelnemers waar wij geen weet van hebben?