Soms ben ik bang om een dag niet te kunnen geven maar meestal lukt het toch wel....
Zaterdag ging ik op een optreden van de volksdansgroep de kleintjes helpen aankleden maar
uiteindelijk deed ik een andere geefactie.....Eén van de koppels van de groep hun kleintje werd
plots ziek en moest altijd maar overgeven....Zo zielig dat zieke babietje....De oma's en opa's waren ook
daar om het optreden te zien dus heb ik voorgesteld om het kleintje mee naar huis te nemen zodat het
wat kon slapen want dat was wel moeilijk in al dat gewoel....
Zo kon de hele familie toch nog genieten van het spektakel...
Ik stak er ergens een kaartje in de bus voor een verjaardag en stuurde een mailtje naar iemand om te
vragen naar haar gezondheid....ik liet iemand voorgaan in de supermarkt en werd uitgebreid bedankt...
Deed een praatje aan de kassa met een willekeurig iemand en hielp gisteren na de laatste voorstelling
zoveel mogelijk mee opruimen met de jongeren van de volksdansgroep....
Iemand van de jongeren was haar (gekregen) roos vergeten ....die bracht ik daarstraks naar haar thuis....
Ik kocht als verrassing worstenbroodjes voor mij en de kids deze middag (ze werden in dank aanvaard ;)
We maakten in de kribbe een kaartje voor een koppeltje wiens baby overleden is.....(we kenden deze mensen nog niet want het kindje ging vorige week normaal de eerste keer komen) Vreselijk moet dat zijn.....we kunnen spijtig genoeg zo weinig doen.....
Ik betrap er me wel op dat ik overal rond zit te kijken of ik ergens iemand kan helpen of iets kan doen ;)
Ook altijd grappig om de reactie van sommige mensen te zien als je naar hen glimlacht of hen laat voorgaan
in de supermarkt of in het verkeer.....
Het blijft mooi en leuk dat geven!
heel veel liefs en alvast een fijne avond!