Vandaag heb ik de telefoonhoesjes waarover ik eerder vertelde opgestuurd en de verzendkosten aan de ontvanger cadeau gedaan. Ik heb een petitie getekend om een jongetje van 8 dat uitgezet dreigt te worden hier te laten blijven. Voor degenen die ook willen tekenen klik hier.
En mijn zus ligt nog in het ziekenhuis, inmiddels op de high care afdeling en aan haar heb ik uiteraard tijd en aandacht gegeven.
Ik blijf het een erg lastig gebeuren vinden. Als ik alle enthousiaste en uitgebreide verhalen hier zie dan denk ik: ik ben niet echt een gever van nature ;-) Waarschijnlijk omdat ik altijd het idee heb dat ik (geld) tekort kom. Dat is door al dit geven nog niet verandert en dat zou wel moeten begreep ik uit het boek. Aan het einde van de maand zou je als ik het goed heb begrepen toch een gevoel van overvloed moeten hebben. En aangezien we al op 2/3 zijn had ik gehoopt daar al iets van te merken, maar nee.