Mijn 24ste dag van de geefuitdaging stond volledig in het teken van collegialiteit. De collega die mij moest aflossen vandaag kreeg onverwacht te maken met een overlijden in de familie.
Ik stelde voor om haar dienst gewoon te koppelen aan die van mij zodat ze vrij was. Maar dat wilde ze niet. Dan maar voorgesteld langer te werken zodat zij samen met haar man in alle rust eerst alle hoognodige dingen met de begrafenisondernemer konden regelen.
Uiteindelijk besloot ik om nog een uurtje langer te blijven zodat we samen de kids konden eten geven en ze zichzelf niet te veel moest haasten...ik vond het al erg voor haar dat ze kwam werken.
Ik vind het lastig om de geefuitdaging te combineren met het voltijds werken maar moeilijk gaat ook! Ik geniet van het geven en wil proberen om ook zonder de geefuitdaging elke dag iets te geven aan iemand. Met een lach, een schouderklopje of een vriendelijk gebaar kom je al een heel eind!
In november 2013 gingen vijftig enthousiastelingen de 'geefuitdaging' aan: gedurende een maand gaven zij iedere dag iets aan een ander. Een tastbaar geschenk, een helpende hand, onverdeelde aandacht of welke andere gift dan ook. Soms aan een goede bekende, soms aan een volslagen vreemde. Soms piepklein en soms wat groter. Maar altijd met volle overgave, en zonder er iets voor terug te verlangen. Op dit gemeenschappelijke blog deden de deelnemers verslag van hun ervaringen.
