Woensdag
Eindelijk mag ik het vertellen....
Vorige week werd ik gevraagd om een beelden element te zijn bij het afscheid van een oud-collega van me. Meestal bestaat mijn aandeel alleen uit de aanwezigheid bij een afscheidsreceptie, maar deze oud-collega wilde geen receptie. Over een paar maanden een etentje met het team, verder niets.
Zijn collega's wilden hem niet zomaar de deur uit laten lopen en kozen voor een leuke act tijdens de teamvergadering.
Toen ze mijn naam voorbij zagen komen, i.v.m. de decemberzegelactie, dachten ze aan mij en kreeg ik de kans om een droom waar te maken!
 |
| Sint en de pietermannen |
 |
| Altijd al willen weten hoe ik eruit zie? |
Ik leende een pak van een oud-buurvrouw zodat ik die de hele dag kon dragen.
Om er een geefdaad van te maken, ging ik 's middags wat nichtjes en neefjes verrassen met kleine cadeautjes (cadeautjesdoos opgeruimd), ik ging nog langs bij wat gemeenteleden, deelde pepernoten uit in het winkelcentrum en midden op straat aan de kindjes.
Ik genoot van hun gezichtjes (en traantjes), de verraste ouders (die bijna allemaal wisten dat ik het was terwijl ik sommigen van hen niet echt vaak zie/spreek). Behalve dan mijn ouders.... gelachen dat ik heb en flink gestrooid! Bij de anderen pepernoten gegeven, maar bij mijn ouders gestrooid. Ik had mijn bril afgedaan, oude gympen aangedaan, nieuwe schoenen zouden ze herkennen. Mijn moeder zag het toch nog aan mijn gympen, mijn vader zag het niet. Tja, wie verwacht dat?
Ik verraste de buurman van mijn ouders, hij werd 60 jaar. De buurtkinderen van mijn ouders die er nog maar pas wonen even cadeautjes gebracht. En die vader zat te kijken wie ik was, maar die ken mij alleen van 'hallo'..
Echte aanrader dus! Om 19.15 was ik thuis en om 19.55 zat ik gedoucht en wel weer in de auto op weg naar een serieuze bezigheid.
O ja, als je eens gegroet wilt worden door iedereen. Oud en jong, ga als zwarte piet verkleed fietsen. Ongelofelijk opvallend iedereen groette me/zwaaide naar me.
Donderdag
Gister deed ik wat vrijwilligerswerk.
Ik ruimde weer op, diepe zucht. Wat een bende was het thuis. Cadeaupapier, schmink, schoenen, kleding, etc.
's Middags fietste ik een eind naar de slager met de lekkerste bief. Kocht er 2 en nog wat andere lekkernijen die ze me lieten proeven/aanbevolen. 's Avonds bracht ik die met een plantje naar de buurvrouw en haar man. Had natuurlijk niet gehoeven, maar ze zei toch dankjewel. (Ik had gepolst bij haar zuster, dus wist dat ze in de smaak zouden vallen) Eet smakelijk!
Vrijdag
Vandaag breng ik het Pietenpak weer terug met een klein dankjewel erbij.
