Hebben jullie dat ook wel eens? Dat je denkt: "O jee, ik heb nog niks gegeven vandaag?" en dan, als je de dag in gedachten laat passeren, toch allerlei geefmomenten herkent? Nou, ik dus wel. Vandaag.
Het zijn roerige tijden in de zorg. Sinds vorige week is ons team tijdelijk uitgebreid met iemand van een andere locatie. Dat activiteitencentrum wordt binnenkort gesloten. Vanochtend werd zij meteen in het diepe gegooid: ze moest in haar eentje de mediagroep begeleiden, waarin cliënten het actuele nieuws doornemen, bespreken en verwerken door middel van een spel of collage. "Zal ik je even helpen met voorbereiden?" vroeg ik haar. Oké, ik geef toe, stiekem vond ik het leuk om me eindelijk eens met de mediagroep te kunnen bemoeien; zelf heb ik op de maandagochtend een cliëntentoneelgroep. Ik printte een krantenbericht over de intocht van Sinterklaas, flanste in razend tempo een quiz in elkaar met kennisvragen over de Sint (Weten jullie bijvoorbeeld hoe het paard van Sinterklaas in België heet? Of waar kinderen in de 15e eeuw hun schoen mochten zetten?), en gaf het idee mee om met de clienten samen een sinterklaasgedichtje te maken. Achteraf was het handig geweest als ik er bij verteld had dat de juiste quizantwoorden te herkennen waren aan de dikgedrukte letters. Maar afijn, mijn intentie was goed.
* Na het werk dook ik een warenhuis in voor een boodschap. Ik liep tegen een bus spuitvernis aan -die hebben we op het werk al een tijdje nodig om houten producten af te kunnen werken- en kocht deze zonder het bonnetje aan te nemen, dus zonder deze te kunnen declareren. Een cadeautje aan mijn cliënten, niet aan het milieu.
* Ik hielp mijn vriend toepasselijke namen te bedenken voor een serie beloningsstickers met beestjes, die hij in opdracht tekende (leuk zijn ze hè?)
* Ik zocht online naar bibliotheekboeken met drama-oefeningen en naar workshops en cursussen op het gebied van toneel en improvisatie die ik zelf zou kunnen volgen. Allemaal om op ideeën te komen voor mijn cliëntentoneelgroepje.
* Ik vulde een warrige enquête in van een studente die via facebook respondenten zocht.
* Via Rotterdam Cares schreef ik me in om op Oudjaarsdag ouderen in een zorgcentrum een leuke middag te bezorgen.
* Toen ik op Welmoeds website las dat ze graag eens een workshop 'Schilderen als Hundertwasser' zou volgen, bood ik haar aan deze kosteloos bij mij te komen volgen. Voor mij een mooie stok-achter-de-deur om die binnenkort maar weer eens te organiseren.
En dan maar denken dat ik niks te geven had vandaag.
