Gisteren was donderdag, dus de dag waarop ik even bij mijn buurtgenote op de koffie ga. Eigenlijk is zij wat wij onze 'zorgbuurvrouw' noemen. Een bejaarde dame die slecht ter been is en voor alles afhankelijk van anderen. Een keer per week ga ik daar koffiedrinken omdat ze heel graag bezoek krijgt, maar er eigenlijk niemand is om op bezoek te komen. De meeste kinderen wonen verder weg en familie van haar eigen generatie is natuurlijk ook niet meer zo mobiel. Mijn man doet vaak klusjes en houd haar vijver bij en op vrijdag doen we de boodschappen die de thuiszorg niet doet (die mogen maar naar 1 winkel, de supermarkt dus). Dat was dus mijn donderdagse gift.
Vandaag heb ik voor het eerst zelf plezier gehad in het geefmoment. Ik was begonnen met de actie die ik gisteren op het blog van Marije zag, nl. iets in een bibliotheekboek doen. Vrijdags gaan we altijd naar de stad voor de markt en de bieb dus kon ik dat mooi doen. Snel even een paar boekenleggers gemaakt van handgeschept papier en het lamineerapparaat en in de bieb in een paar boeken gestoken.
Later bij de Hema op zoek naar chocoladeletters die ik dus nergens kon vinden. Loslopend personeel is er tegenwoordig niet meer te vinden, dus maar even de jongen van de broodjes worst e.d. aangeschoten: Mag ik je wat vragen? Ja, natuurlijk mevrouw, altijd! Hij kon me vertellen dat de letters op de 1e etage te vinden waren (het hele alfabet zoals hij zei ;-). Onderweg naar boven bedacht ik dat zijn vrolijke vriendelijkheid een cadeautje verdiende. Behalve de letters dus ook een zakje chocolade kruidnootjes gekocht. Maar..... dat kan ik natuurlijk niet zomaar geven, misschien denken ze dan wel dat hij het uit de winkel heeft gepakt. Dus gevraagd om een sticker met 'betaald' erop. Die hadden ze niet, maar nadat ik had uitgelegd wat mijn dilemma was stelde de cassiere voor dat ze er een blanco sticker op zou plakken met 'Betaald' en haar naam erop.
Onderweg naar buiten heb ik het afgegeven aan de jongeman die heel verbaasd was.
Heel leuk om te doen!