Zaterdag is Sinterklaas in het land gekomen. En dat geeft wel mogelijkheden om weg te geven.
Zo heb ik nogal wat pieterbroekjes liggen op zolder en ik bedacht dat ik die kon inpakken en bij de basisschool en het kinderdagverblijf in de brievenbus kon doen. De pieterbroekjes worden graag gedragen door de kinderen, maar gaan ook wel kapot met het aan en uitdoen.
Vandaag heb ik in de bibliotheek geholpen met folders opruimen die door een paar pubers op de grond waren gegooid. Ze waren een beetje baldadig. Ik hielp het personeel, anders moeten zij het opruimen.
Voor een gezin hier om de hoek bedacht ik wat mogelijkheden hoe zij, met hun beide banen, toch hun zoon konden helpen die een enkel verstuikt had en elke dag van en naar school gebracht moest worden.
Ik heb wel eens het idee dat geven een beetje soft gevonden wordt. Hebben jullie dat ook ?
In deze assertieve, kom-op-voor-jezelf samenleving wordt het niet altijd begrepen.
In november 2013 gingen vijftig enthousiastelingen de 'geefuitdaging' aan: gedurende een maand gaven zij iedere dag iets aan een ander. Een tastbaar geschenk, een helpende hand, onverdeelde aandacht of welke andere gift dan ook. Soms aan een goede bekende, soms aan een volslagen vreemde. Soms piepklein en soms wat groter. Maar altijd met volle overgave, en zonder er iets voor terug te verlangen. Op dit gemeenschappelijke blog deden de deelnemers verslag van hun ervaringen.
