Decemberzegels voor het goede doel

Bijdrage van Margriet

Donderdag gingen we na een beurs even snacken. Lastig voor mij, want ik probeer wat af te vallen. Maar ach, meneer had zin in pizza. Dus... liet ik hem gaan.
Even dacht ik dat ik een medestander had in de snackbar. De mevrouw (o dat klinkt oud, ze is nog geen 30) groette me heel vriendelijk. Ik groette heel vriendelijk terug. Daarna ging ik denken. Kan dit een oud leerling zijn? Met nu al 2 kinderen? Nee, denk het niet. Haar man kende ik wel (ik zag hem van achteren) eindelijk draaide hij zich om en zag ik waarom ik hem kende. Een gemeentelid. Oeps! Tja ik zie ze alleen van achteren in de kerk en ze zitten niet echt in mijn gezichtsveld. Ik heb het eerlijk opgebiecht en een gezellig praatje gehouden.
Trouwen, meneer herkende ze ook niet. We hebben met dit stel op huwelijkscatechese gezeten. Maar ik ben zo slecht in gezichten. Laat staan namen. Als ik vakantie had gehad, was ik driekwart van de namen en gezichten van leerlingen al kwijt (MBO, dus ik had ze maar een paar uur in de week).

Vrijdag liep ik mezelf voorbij. Ik weet al niet eens meer waarmee. Ik had een verjaardag. Zaterdag ook. Tja, gemiddeld eentje per week. Dus ik gaf geld aan de jarig op vrijdag. Verjaardag van zaterdag was schoonzus en daarmee doen we niet aan cadeaus.

Zaterdag had ik de gratis workshop in Ens. Eerlijk gezegd had ik gedacht dat ik de hele dag .... een boekje kon gaan lezen of voorbeeldjes voor mezelf maken.
Ik kreeg een cadeautje. De hele dag door workshops gegeven. Even gegeten en hupsakee weer met de volgende groep aan de slag. Ineens kreeg ik weer trek en tot mijn schrik was het toen al half 4. Om 4 uur was het afgelopen, dus prima. Ik at nog wat en kletste nog wat met klanten en bezoekers.

Marita heeft daar ook een kringloopgedeelte, dus ik nam wat potten en decoratiebollen mee waar ik vanaf wilde en die zij nog wel kan verkopen. Ze was er blij mee.
Als dank kreeg ik een bakje gemaakt van een LP. Heel kunstzinnig. Ik ben er blij mee, krijgt een prominente plek als afvalbak op mijn scraptafel.
Trouwens een heel leuk snuffelwinkeltje heeft ze met allerlei leuke dingetjes.

Zondag trakteerde ik mijn man op aandacht en een goed gesprek. Natuurlijk een duit in de collectezak, maar dat is normaal. Ik kreeg er aandacht en een goed gesprek voor terug.

Om mijn belofte voor (o.a.) het steunfonds van broer(tje) waar te maken, bedacht ik voor deze maand een leuke actie. Het is de tijd van kerstkaarten en ik kwam in contact met iemand die decemberzegels kan leveren met korting. Mijn raderen gingen gelijk draaien. Die kan ik mooi verkopen en de winst in het steunfonds doen.  
20 decemberzegels voor 11 euro (gewone prijs net als bij het postkantoor).
Vandaag (maandag) werkte ik het verder uit, chatte met broer, informeerde verder bij de verkoper en deed een mailing de deur uit. Al met ging er toch wel wat tijd inzitten. Benieuwd of er bestellingen uit de mailing komen.