Vandaag kreeg ik ineens een heel lief mailtje van FirmaFluitekruid. Ze maakte zich wat zorgen om me, omdat ik eerst zo actief was hier en ze ineens geen berichtjes en reacties meer van me voorbij zag komen. Haar zorgen waren (helaas) terecht. Het gaat even niet zo goed met me. Daarom heb ik de afgelopen week ook nauwelijks kunnen geven. Ik vind dat jammer, want in mijn hoofd ben ik er toch wel steeds mee bezig geweest. Ik las bijvoorbeeld steeds verder in het boek Join Me dat ik van FirmaFluitekruid kreeg na haar weggeef-loting, zodat ik het weer aan iemand anders kan sturen als ik het uit heb.
Ik ben me in elk geval ook bewust geweest van wat ik heb ontvangen deze week. Ik logeer een tijdje bij mijn ouders en mijn vader komt me elke dag wel één of twee keer een kopje koffie brengen op de kamer waar ik aan het werk ben. Zo lief! Mijn ouders (en gelukkig ook anderen om me heen) zijn er voor me deze dagen, met een luisterend oor, advies, schattige hondenfoto's per sms of andere opbeurende smsjes, een knuffel of dus een kopje koffie. Heel waardevol.
Zelf heb ik denk ik niet zoveel kunnen geven. Wel wat werk kunnen doen gelukkig en anderen een luisterend oor geboden, een kopje koffie gezet voor anderen, de hond uitgelaten ook als ik daar geen zin in had etc. Ik hoop binnenkort jullie blogs te kunnen bijlezen en te reageren!
En vandaag heb ik een mooi filmpje laten zien, aan achtereenvolgens mijn moeder, een vriendin van m'n ouders die hier was vandaag en aan mijn vader. Ze moesten allemaal lachen :-) Later heb ik 'm ook op mijn facebook gedeeld, zodat ook anderen ervan kunnen genieten. En nu deel ik 'm ook graag met jullie. Pas op: glimlach of hardop lachen gegarandeerd!