*) Lieke bleef geven en kijkt nu terug

Op dag 27 kondigde ik aan mezelf geef-vrij te geven. 
Dat was heel goed, waardoor er ruimte ontstond, zodat ik 
(heel af en toe toch wat) bewust en vanuit mijn hart kon -blijven- geven. 
's-avonds was ik bij een lezing. Ik betaalde de helft van het kaartje voor iemand die ik ken en die pas jarig was geweest. Ze nam het aan, met een smile. Ik ben in de pauze weggegaan, en heb thuis rustig gezeten met mijn huisdier. Rust was werkelijk nodig dus dat gaf ik mijzelf.

Dag 28 was een drukke regeldag voor mij. 
Ik bracht mijn auto al vroeg weg naar de garage, alle dingen gedaan die ik had afgesproken. Oa een belafspraak die op zakelijk gebied Mijn afspraak tijdig voor die avond afgezegd zodat ik niet 3 dagen achter elkaar met hoofdpijn naar huis zou gaan. Dat was de juiste keuze.

Op dag 29 
kreeg ik van een aardige dame een lift naar de garage. 
Zij was erachter gekomen dat ik de anonieme boekengeefster was. 
Daarom wilde ze iets terug doen, maar dan was mijn boekengift niet onvoorwaardelijk. Dat staat immers los van elkaar. We hebben het besproken en werden het met elkaar eens. Nadat ik weer rond kon rijden, kreeg ik van mijzelf de tijd om zonder de tijd in de gaten te houden in een grote winkel rond te dwalen. 's-avonds was een avond zonder afspraken, zodat ik mijn huisdier wederom liefdevolle en onvoorwaardelijke aandacht heb gegeven.

Op dag 30 
bracht ik een bestelling op de fiets naar de stad. Ik heb gezellig met een vriendin en haar 3 kinderen bij kunnen praten. Vrij spontaan ben ik daarna naar de bioscoop (Mannenharten) gegaan, het was een mooie film. In het donker naar huis gefietst, en een positief praatje met een buurman gemaakt.

Zondag 1 december ook meteen aan vastgeplakt. 
's-ochtends met de auto over prachtige wegen naar het huis van een bekende gereden. Ik kreeg een ontbijtje van haar. We dronken samen thee en ik bracht deze vrouw met haar 2 kinderen naar het station (in mijn stad). 'S-middags kwam mijn logeerhond voor een aantal dagen en nachten bij mij. Ze had met haar eigenaar 3,5 uur gewandeld en was lekker moe. Deze hond is zeer aangenaam gezelschap. En zo sluit ik mijn Geefmaand af. Alle goeds!



Terugblik op dinsdag 3 december 2013.

De (weg)geefmaand heeft mij meerdere mooie dingen gebracht, 
Van te voren had ik dat niet gedacht.
Liefdevol geven, dat zorgde vaak voor 'n dagelijks nieuw inzicht,
als dank kreeg ik complimenten, bedankjes & 'n lach op iemands gezicht.
Weggeven is werkelijk waardevol voor mij, 
het maakt de anderen en *) Lieke intens blij.
Door te ontvangen en onvoorwaardelijk te kunnen geven,
voelde ik dat het een verrijking werd in mijn leven.

Het geven zal niet stoppen na deze 29 blog-dagen,
ik blijf het doen, uit mijzelf, zonder dat mensen dat aan mij vragen.
Een praatje maken met een onbekende vrouw, 
dát maakt het verschil, voor mij en voor jou!
Of het geven in de supermarkt van een mandje,
zo maak je van een gewone dag, er één met een gouden randje.
Op die manier draag ik heel bewust bij,
aan de positieve ommekeer van deze maatschappij.

Door te lezen op het blog wat de andere deden, 
raakte ik geïnspireerd door de daden van de diverse leden.
Dank allemaal voor het regelmatig posten en schrijven, 
mijn wens is, dat het weggeefvirus voor eeuwig zal blijven!

Liefs van *) Lieke.

Dank voor alle reacties. dáár werd ik ook blij van :-)