Vrijdag had ik een leuke gift bedacht. De kringloopwinkel mocht mijn oude jaren 20 tafel komen ophalen. Dus ik blijf netjes thuiszitten tot de heren komen. Maar dan blijkt dat ze mijn tafel helemaal niet mee willen nemen omdat hij niet mooi genoeg is. Ik ben dodelijk beledigd. Dan maar het grof vuil gebeld, zij willen de tafel wel meenemen op maandag.
Dus op zondag zet ik samen met een vriend de tafel alvast buiten. Het is mooi weer en ik besluit van de nood een deugd te maken. Ik zet er een bordje op met: gratis Sint Cadeaux en zet er wat overcomplete spulletjes op. ( Ja ik ga op de minimalistische toer) Waaronder een rijmwoordenboek waar het nu toch wel tijd voor is. 's Middags hoor ik een jongetje trommelen op mijn voormalige trommeltje. Die heeft een goed onderkomen gevonden. En als ik ga kijken is de tafel praktisch leeg.
De laatste overgebleven spulletjes en het bordje haal ik weg, maar de tafel blijft natuurlijk staan. Maar een paar uur later is die ook weg.
In november 2013 gingen vijftig enthousiastelingen de 'geefuitdaging' aan: gedurende een maand gaven zij iedere dag iets aan een ander. Een tastbaar geschenk, een helpende hand, onverdeelde aandacht of welke andere gift dan ook. Soms aan een goede bekende, soms aan een volslagen vreemde. Soms piepklein en soms wat groter. Maar altijd met volle overgave, en zonder er iets voor terug te verlangen. Op dit gemeenschappelijke blog deden de deelnemers verslag van hun ervaringen.