Dit was het einde, dit doet de deur dicht.. Hier zijn geen woorden voor, tralalala...
Lieve allemaal, heel erg bedankt voor de afgelopen maand. Wat heb ik genoten van jullie weggeefacties, wat was het gaaf! Leuk om te doen, leuk om bij iedereen mee te lezen. Ik had van te voren niet gedacht dat het zo goed zo voelen.
Wat ik hierdoor ontvangen heb? Nou, de lotto heb ik niet gewonnen (misschien wel zo handig om mee te doen, hè?) en ik heb ook geen 'life changing experiences' ervaren. Dat was mijn insteek ook niet, dus dat scheelt. :) Hoewel een boekencontract welkom zou zijn!
Door mijn weggeefacties heb ik mensen blij gemaakt, heb ik een bijdrage geleverd aan diverse goede doelen en ik ben ook best een beetje uit m'n comfortzone gekomen. Normaal verzin ik van alles om te geven, maar door te druk / moe etc komt het er vaak niet van. Deze maand wel en dat voelt goed. Ik meen ook vaak dat ik geen puf heb om belangstelling te tonen, onzin natuurlijk, een glimlach of een compliment is zo gegeven. Dat heeft deze maand wel bewezen. Sterker nog, het levert juist energie op.
Nu stoppen? Nee, natuurlijk niet! We gaan vrolijk door. Want er valt nog genoeg te geven, als is het 'maar' die glimlach of die oprechte vraag hoe het gaat. Doen jullie mee? Ja toch?
En we gaan nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet....
In november 2013 gingen vijftig enthousiastelingen de 'geefuitdaging' aan: gedurende een maand gaven zij iedere dag iets aan een ander. Een tastbaar geschenk, een helpende hand, onverdeelde aandacht of welke andere gift dan ook. Soms aan een goede bekende, soms aan een volslagen vreemde. Soms piepklein en soms wat groter. Maar altijd met volle overgave, en zonder er iets voor terug te verlangen. Op dit gemeenschappelijke blog deden de deelnemers verslag van hun ervaringen.