De afgelopen dagen heb ik alvast warm gedraaid voor de November
Geefmaand. De collega met wie ik een kantoor deel, is een ouderwetse
boekenfreak. Een e-reader zal daar never ever de deur in komen, mevrouw
is van het papieren boek. Ik had haar een paar boeken gegeven en daar
was ze helemaal gelukkig mee. 's Avonds had ze zich helemaal verkneukeld
en verheugd op het aanstaande leesgenot. De dag daarop kwamen we op de
november geefmaand. "Maar je loopt voor de muziek uit, je had deze
boeken pas in november moeten geven!" "Nix ervan, voor geven is het
nooit te vroeg." Ah.... Kwartje viel!
Verder heb ik
weer wat magazines weggeven, een paar heule hete pepertjes (had ik zelf
gekregen, maar ik ben niet zo van het hete en het waren er voor mij te
veel), nog een boek. Dat boek viel mij ontzettend tegen, het was wat mij
betreft net een keukenromannetje, maar dan een langere versie. Maar een
collega was er helemaal happy mee, het was een van de weinige
exemplaren die ze nog niet had van die schrijfster!
Ook
heb ik eindelijk een bosje munt meegenomen voor weer een ander
collegaatje (had ik al maanden geleden beloofd) en een andere collega
uitgelegd hoe je munt het beste kunt laten groeien. Ha, en dat zonder
enige groene vinger! Bij weer een andere collega (tja, heb nou eenmaal
een hoop collega's!) was iemand in de buurt overleden, ik heb naar haar
kunnen luisteren en advies mogen geven.
En wat ik
teruggekregen heb? Een hoop enthousiaste en oprechte bedankjes, heel
leuk! En daar werd ik dan weer erg vrolijk van. O ja, deze enquête heb
ik ook nog ingevuld. De zoon van een collega doet onderzoek naar
webshops voor dierenartikelen. Normaal had ik dat aan me voorbij laten
gaan, veul te druk! Nu heb ik een ieniemieniebijdrage geleverd aan
iemand's afstudeerscriptie, mooi toch?
In november 2013 gingen vijftig enthousiastelingen de 'geefuitdaging' aan: gedurende een maand gaven zij iedere dag iets aan een ander. Een tastbaar geschenk, een helpende hand, onverdeelde aandacht of welke andere gift dan ook. Soms aan een goede bekende, soms aan een volslagen vreemde. Soms piepklein en soms wat groter. Maar altijd met volle overgave, en zonder er iets voor terug te verlangen. Op dit gemeenschappelijke blog deden de deelnemers verslag van hun ervaringen.